Door Alette – Gisteren konden jullie lezen over de film The Mortal Instruments: City of Bones. Vandaag heb ik leuk nieuws voor jullie: namens Entertainment One Benelux en Bysjanty mag ik een winactie presenteren waarbij je kaartjes voor de film kunt winnen!
Door Alette – Als het gaat om muziek en films heb ik vaak een iets andere smaak dan de meeste lezeressen. Toch heb ik vandaag een artikel over een film die nu in de bioscopen draait, waarvan ik denk dat zowel jullie lezeressen als ik kunnen genieten: The Mortal Instruments: City of Bones. Lezen jullie mee?
Door Hester – Hester is een 14-jarige scholier en blogger op www.hesterly.nl. Ze is gek op haar Noorse Boskat, onlosmakelijk verbonden met haar mobiel en een echte chocoholic. In deze wekelijkse column schrijft ze graag over alle fenomenen uit haar leven waarmee ze de spot kan drijven – inclusief zichzelf.
Hoewel ik een enorme taalliefhebber ben, durf ik toch te zeggen dat veel woorden eigenlijk heel raar zijn. Van sommige kijk je op het eerste gezicht al raar op, anderen vind je pas na tien of twintig keer achter elkaar zeggen vreemd, maar allemaal hebben ze wel iets raars. Als je verrassing met één r schrijft, krijg je opeens een totaal ander woord, bommelding lees ik standaard als bommel-ding, net zoals rijstrook (rijst-rook of rij-strook?) en massagebed (massa-gebed of massage-bed?). Je noemt iemand aardig terwijl dat niks met aarde of de grond te maken heeft, een politicus zou je in feite ook gewoon kunnen lezen als politiekus, sommige woorden zijn amper uit te spreken (‘schroothoop’, ‘paul’) en doe het jezelf maar niet aan om een woord een aantal keer achter elkaar te zeggen. Dan heb ik het niet over het flauwe ‘heks heks heks’ of ‘auto auto auto – file’, maar gewoon over zomaar een woord. Ik bedoel, groetjes? Groetjes? Groetjes? Waarom nou weer GROETJES? Wie heeft ooit bedacht dat dat ook maar iéts te maken heeft met afscheid nemen?
Dat ik graag bij Hema kom hoef ik jullie inmiddels niet meer te vertellen, dat is volgens mij wel duidelijk geworden met al die (mini) Hema shoplogs van de afgelopen tijd. Ook deze week is niet voorbijgegaan zonder een bliksembezoekje aan Neerlands leukste warenhuis en daar liep ik een paar hele toffe armbandjes tegen het lijf!
De bekende ronde Nivea potten zijn bij ons niet aan te slepen, zeker mijn moeder is een grootverbruiker met handen die af en toe wel heel erg veel weghebben van schuurpapier. Nu is de buitenkant van een middeltje dat fijn werkt natuurlijk niet het allerbelangrijkste, maar geef toe: als zo’n pot er ook nog eens superleuk uitziet is het dubbel zo leuk om te gebruiken, toch? Nivea weet in ieder geval hoe het moet en komt met een aantal superleuke limited edition varianten van de Soft crème!