Categorieën
Film, tv en muziek

Recensie: Walking On Sunshine

Italiaanse romantiek, meezingers uit de jaren 80 en een paar goede mannentorso’s: need we say more? Walking On Sunshine is dé feel good movie van deze zomer en bevat het allemaal. Om alvast in de vakantiestemming te komen bezoek je vanaf nu gewoon de Nederlandse bioscoop. Bij de aanblik van het prachtige strand van Puglia begint het vakantiegevoel al aardig te komen. Een paar knappe mannen, swingende heupen en de tientallen clichés die de film bevat maken het af. Redacteur Femke bezocht deze nieuwe bioscoopfilm en deelt vandaag haar mening met jullie.

recensiewos2
In de film keert de Britse Taylor op uitnodiging van haar zus na drie jaar terug naar het Italiaanse Puglia. Het is de plek waar ze halsoverkop verliefd werd op de knappe Raf, die ze achterliet om te gaan studeren in Engeland. Het toeval wil dat ook zuslief Maddie tijdens haar vakantie is gevallen voor de charmes van deze Italiaan, met wie ze over precies twee dagen gaat trouwen. Suprise! Terwijl Taylor en Raf doen alsof hun vakantieromance nooit heeft plaatsgevonden zijn de voorbereidingen voor de bruiloft in volle gang.

Muziek voert de boventoon in deze film. Als de eerste tonen van Madonna’s ‘Holiday’ door de bioscoop schallen zit je rechtop in je bioscoopstoel, maar naar verloop van tijd raak je gewend aan de muziek. Met een groep vrolijk dansende mensen in de typische Italiaanse stadjes zit je voordat je het weet zelfs zachtjes mee te zingen. Dat er niet altijd even zuiver wordt gezongen door de acteurs ben je dan ook snel vergeten. Er is niet zomaar voor een paar klassieke jaren 80 liedjes gekozen, de teksten van de nummers sluiten naadloos aan op het verhaal. Met haar versie van ‘If I Could Turn Back Time’ geeft Taylor toe dat ze spijt heeft van haar drie jaar eerdere vertrek en tijdens de vrijgezellenavond gaan de dames los op ‘Girls Just Wanna Have Fun’.

De film bevat alles waar wij als vrouwen blij van worden, het mannelijke geslacht kan je dan ook maar beter thuis laten. Misschien komt het juist door de heerlijke clichés en het leedvermaak dat je na afloop met een goed gevoel de zaal verlaat. Dansend tijdens de aftiteling en nog neuriënd in de auto, het feel good gevoel zit er in ieder geval goed in. Verwacht dus geen diepzinnige dialogen en hartverscheurende duetten want dan zal Walking On Sunshine je teleurstellen. Denk aan een gezellige meidenavond en een reisje naar de Italiaanse kust op je verlanglijstje. En dan die heerlijke Italiaan als souvenir natuurlijk.

Q: Ga jij Walking On Sunshine in de bioscoop bezoeken?

3 reacties op “Recensie: Walking On Sunshine”

Laat een antwoord achter aan Lisanne Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.