Categorieën
Lifestyle

Onhandig, ik? Welneeeeee!

Ik probeer het zoveel mogelijk te verbergen, maar ontkennen heeft geen zin: clumsy is my middlename. Als ik de verhalen moet geloven liep ik in mijn eerste levensjaar al steeds overal tegenaan, viel ik om de haverklap en zat ik continue onder de blauwe plekken. Dik 26 jaar later is er wat dat betreft héél weinig veranderd en zou ik met gemak een boek kunnen vullen met onhandige, lompe anekdotes…..

Achteruit de vijver in
Oh god, deze is echt heel genânt. Heel wat jaren geleden (ja, echt zo’n 10 hoor, niet dat het vorig jaar was ofzo…) kwam ik op het geniale idee mijn ouders een handje te helpen door het gras voor ze te maaien. Dus ik vol goede moed het gevaarte uit de garage gereden, verlengsnoer uit de knoop gehaald [&#&$*#(%] en daar ging ik. Fluitend maakte ik als een speer korte metten met het lange gras en op een gegeven moment moest ik alleen het laatste stukje tussen het kippenhok en de vijver nog doen. Lalalalaala, tot ik ineens iets tegen mijn hielen voelde en nog geen seconde later BAM met m’n kont in de vijver lag. Omdat ik de grasmaaier wel heel angstaanjagend dichtbij me zag komen en niet meer overeind kon komen slaakte ik een paar harde gillen, maar daar leek niemand heel warm of koud van te worden. Mijn vader stond zich voor het raam op zijn gemak helemaal te bescheuren en ook de rest van de familie had bar weinig haast me uit m’n benarde positie te bevrijden. Je begrijpt dat ik daarna nooit meer een grasmaaier aangeraakt heb.

Bowlen
Oja bowlen, daar heb ik ook een beetje een haat/liefverhouding mee. Ik kan het me nog goed herinneren, tijdens een vakantie in een Center Parcs-achtig park gingen we een avondje kegels omgooien. Ik ging volgens mij niet zo heel lekker (story of my life, zucht…), dus op een gegeven moment wilde ik die bal eens even een flinke zwiepert geven. Met als gevolg dat de mensen achter me bijna een rolberoerte kregen, want in plaats van richting de kegels kwam de bal ineens keihard hun kant op. Oh eh oeps sorry verkeerde kant, maar hey ik had wel bijna een strike!

Fiets ‘m drin
De fiets en ik, we hebben al heel wat meegemaakt samen. Ergens zijn we eigenlijk een levensgevaarlijke combi, je zou bijna zeggen ‘gelukkig’ dat ik het dankzij mijn knie niet meer doe. Op een goeie avond reed ik met m’n fietsje langs de rechterkant onze oprit af, net tussen de auto en de tuin in. Ach, het was niet de eerste keer dat ik het op die manier deed, dus dat ging zonder er verder bij na te denken. Tot mijn fietsband ineens een acute afwijking naar rechts begon te vertonen en ik zo de tuin indonderde. De overburen stikten bij het zien van deze actie bijna in hun avondeten, het moet er ook wel heel hilarisch uit gezien hebben……

Q: Ben jij ook zo onhandig of juist niet?

34 reacties op “Onhandig, ik? Welneeeeee!”

Ik en fietsen is ook geen goede combi… Twee keer een been gebroken met fietsen (nou ja, vallen dus meer….) en ik doe het dan ook het liefst zo weinig mogelijk.

Verder heb ik een keer van een groep een kneusbokaal gekregen, ik denk dat dat genoeg zegt 😉

ik ben ook vreselijk onhandig,
vorig jaar fietste ik achter een vriendin aan maar omdat er een dik pak sneeuw lag en het ook nog glad was was het dus best gevaarlijk,achter mij fietste ook weer iemand en die viel dus met een harde knal op de grond,en mijn vriendin draaide zich om en riep automatisch mijn naam omdat ze gewoon verwachtte dat ik het was,maar deze keer dus eens niet haha (:
xoxo

Hahahahahaha, ik zie al helemaal voor me hoe jij daar op de bowlingbaan staat! 😀 Zelf heb ik de bal ooit per ongeluk op de andere baan gegooid, oeps…

dat met de bowlingbaan is mij ook al eens overkomen en bij ons laatste bedrijfsuitje nog twee collega’s dus je bent niet de eerste.
heb met klootschieten de bal een keer ver gegooid, een klein nadeel ik was op mijn vader aan het mikken en die moest dus snel weg springen.
loop ook regelmatig tegen deurposten aan en stoot me regelmatig aan kastjes en tafels.
ik ben ook erg klungelig

Wat een grappig artikel, ik ben zelf bij tijd en wijle ook heel onhandig, maar dat is meer met dingen zoals ergens verdwalen, met m’n kop tegen een glazen deur lopen, m’n sleutels in de koelkast terug vinden en en meer van dat soort onzin.

haha leuk artikel, en erg herkenbaar op dat in de vijver vallen na hahaha volgens mij gebeurd dat op de bowling baan iedereen wel eens, is mij ook eens gebeurd zo tegen mijn moeders scheen been aan oeps

Och wat kan ik je de hand schudden, ik ben ook echt een kluns.
– taxideur tegen oog wat een blauw en dik oog werd
– Tegen een lantaarnpaal aan fietsen
– zomaar uit het niets omvallen
– dingen uit mijn handen laten vallen

Ja ik ben een grote kluns

Leuke artikel! Ik kan handig zijn maar most of the time ben ik echt clumsy…Ik struikel ook echt over alles en bots overal tegen aan. Onderweg naar werk struikelde ik over een vuilniszak en op werk botste ik tegen een pilaar terwijl ik die zag staan, wooops!

hoezo onhandig! afgelopen maand mijn halve servies laten sneuvelen.
5 koffiekopjes, 3 glazen en twee borden.
ze zeggen dat scherven geluk brengen dus nu maar hopen op veel geluk in 2013 😉

Hahahahaha echt leuk geschreven. Ik vind echt dat je een leuke schrijfstijl hebt, je zou zo voor een blad kunnen schrijven. Kan het niet echt uitleggen maar ik vind je echt zo’n typische magazine personal twisty iets hebben, i love it :).

Haha ocharme ^^ Maar met een elektrische maaier in de vijver vallen lijkt me toch nog best gevaarlijk hoor, ik zou ook gillen 😮

Ik had vorig jaar een erge. Mijn boodschappen stonden nog buiten en het begon ineens heel hard te regenen. Ik ging langs de garagepoort naar buiten (zo’n elektrische die omhoog en omlaag gaat) en doe de poort half open en kruip eronder. Met mijn kap over mijn ogen duw ik m’n boodschappen onder de poort, ga nog vlug de brievenbus legen en al naar de post kijkend knal ik tegen die halfopen poort en val pardoes op de grond. Staartbeentje en hoofd deden serieus pijn, en vloeken dat ik deed haha ^^
Voortaan doe ik die poort wel helemaal open ^^

Oh, hilarisch! Maar heel herkenbaar! Ook ik ben ONTZETTEND onhandig. Dus dit soort dingen gebeuren mij ook met regelmaat….
En inderdaad, dan slaak je een gil in de hoop dat ze je komen helpen. Zie je ze staan lachen, of ze komen een minuut later of zo heel droog kijken of er nou iets aan de hand was of dat het een bijna-lompheids-ongeval was….

Laat een antwoord achter aan danique Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.